Walkowska Alfreda
Sortowanie
Źródło opisu
Katalog zbiorów
(1)
Forma i typ
Książki
(1)
Dostępność
dostępne
(1)
Placówka
Łaska 46/48 (Filia 2)
(1)
Autor
Sekuła Aleksandra
(2469)
Kozioł Paweł
(2013)
Kotwica Wojciech
(782)
Kowalska Dorota
(664)
Kochanowski Jan
(469)
Walkowska Alfreda
(-)
Sienkiewicz Henryk (1846-1916)
(374)
Mickiewicz Adam (1798-1855)
(310)
Krzyżanowski Julian
(309)
Otwinowska Barbara
(309)
Trzeciak Weronika
(262)
Konopnicka Maria
(260)
Żeromski Stefan (1864-1925)
(249)
Boy-Żeleński Tadeusz
(238)
Leśmian Bolesław
(233)
Krasicki Ignacy
(229)
Roberts Nora (1950- )
(219)
Kraszewski Józef Ignacy (1812-1887)
(215)
Fabianowska Małgorzata
(212)
Kraszewski Józef Ignacy
(209)
Drewnowski Jacek (1974- )
(207)
Prus Bolesław (1847-1912)
(205)
Christie Agatha (1890-1976)
(203)
Goliński Zbigniew
(201)
Dug Katarzyna
(198)
Baczyński Krzysztof Kamil
(194)
Shakespeare William (1564-1616)
(192)
Słowacki Juliusz (1809-1849)
(187)
Sienkiewicz Henryk
(182)
Szulc Andrzej
(172)
Jachowicz Stanisław
(159)
Courths-Mahler Hedwig (1867-1950)
(156)
Zarawska Patrycja
(144)
Brzechwa Jan (1900-1966)
(143)
Lech Justyna
(138)
Lindgren Astrid (1907-2002)
(138)
Iwaszkiewicz Jarosław (1894-1980)
(136)
Conrad Joseph (1857-1924)
(131)
Rolando Bianka
(131)
Steel Danielle (1947- )
(130)
Mickiewicz Adam
(129)
King Stephen (1947- )
(127)
Tuwim Julian (1894-1953)
(126)
Disney Walt (1901-1966)
(124)
Konopnicka Maria (1842-1910)
(124)
Kasdepke Grzegorz (1972- )
(123)
Mazan Maciejka
(123)
Żeleński Tadeusz (1874-1941)
(121)
Andersen Hans Christian (1805-1875)
(120)
Montgomery Lucy Maud (1874-1942)
(120)
Czechowicz Józef
(119)
Dąbrowska Maria (1889-1965)
(117)
Polkowski Andrzej
(117)
Webb Holly
(113)
Dobrzańska-Gadowska Anna
(112)
Hesko-Kołodzińska Małgorzata
(111)
Kochanowski Jan (1530-1584)
(109)
Reymont Władysław Stanisław (1867-1925)
(109)
Żeromski Stefan
(109)
Orzeszkowa Eliza (1841-1910)
(108)
Beaumont Émilie (1948- )
(107)
Fabisińska Liliana (1971- )
(107)
Makuszyński Kornel (1884-1953)
(106)
Liebert Jerzy
(105)
Lem Stanisław (1921-2006)
(104)
May Karl (1842-1912)
(104)
Coben Harlan (1962- )
(102)
Tkaczyszyn-Dycki Eugeniusz
(102)
Mróz Remigiusz (1987- )
(101)
Napierski Stefan
(101)
Słowacki Juliusz
(101)
Wańkowicz Melchior (1892-1974)
(100)
Fredro Aleksander (1793-1876)
(99)
Cholewa Piotr W. (1955- )
(98)
Zarawska Patrycja (1970- )
(98)
Krzyżanowski Julian (1892-1976)
(97)
Siewior-Kuś Alina
(97)
Pawlikowska-Jasnorzewska Maria
(96)
Wyspiański Stanisław (1869-1907)
(95)
Kraśko Jan (1954- )
(94)
Mortka Marcin (1976- )
(94)
Ross Tony (1938- )
(94)
Bunsch Karol (1898-1987)
(93)
Chmielewska Joanna (1932-2013)
(93)
Orzeszkowa Eliza
(91)
Pratchett Terry (1948-2015)
(91)
Norwid Cyprian Kamil (1821-1883)
(90)
Wilczek Piotr
(90)
Michalak Katarzyna (1969- )
(88)
Możdżyńska Aldona
(88)
Dickens Charles (1812-1870)
(87)
Ludwikowska Jolanta
(87)
Miciński Tadeusz
(87)
Przerwa-Tetmajer Kazimierz
(87)
Asnyk Adam
(86)
Jaczewska Edyta
(86)
Rodziewiczówna Maria (1864-1944)
(86)
Rzehak Wojciech
(86)
Skalska Katarzyna
(86)
Ławnicki Lucjan
(86)
Pintara Maciej
(85)
Rok wydania
2000 - 2009
(1)
Kraj wydania
Polska
(1)
Język
polski
(1)
Temat
Hildegarda (św. ; 1098-1179)
(1)
Hildegarda z Bingen
(1)
Ziołolecznictwo
(1)
1 wynik Filtruj
Brak okładki
Książka
W koszyku
Powrót do harmonii : Program zdrowia według św. Hildegardy z Bingen / Alfreda Walkowska. - Wyd.2 popr. i rozsz. - Legnica : Polskie Centrum Św. Hildegardy, 2008. - 145, [3] s., [8] s. tabl. kolor. : il. ; 21 cm.
Podstawą systemu medycznego Hildegardy była znana w medycynie od wieków teoria czterech żywiołów, którą głosił wcześniej m.in. Hipokrates, a później Paracelsus. Według tej teorii, świat opiera się na czterech podstawowych elementach: ogniu, powietrzu, wodzie i ziemi. Z nich, choć nie w znaczeniu chemicznym, stworzona została cała natura, w tym człowiek. Są one ze sobą ściśle złączone w odpowiednich proporcjach, wypełniając sobą wszystko. Harmonia i równowaga między współistniejącymi ze sobą podstawowymi elementasmi są gwarantem życia i zdrowia. W ludzkim ciele odpowiadają im cztery płyny ustrojowe (soki): krew, śluz, żółć i czarna żółć (melanche). Każdy człowiek przychodzi na świat z włściwymi tylko jemu proporcjami tych soków, zaś z przewagi jednego z nich wynika określony temperament. Jako praprzyczynę wszelkich chorób Hildegarda wskazywała grzech pierworodny, ponieważ wprowadził początkowo stałą równowagę między elementami w stan niestabilności. Odtąd wspomniane wcześniej złe nawyki człowieka, przede wszystkim niewłaściwa postawa wewnętrzna i nieodpowiednia dieta, łatwo mogą zaburzyć proporcje elementów, stając się bezpośrednimi przyczynami choby. Bardzo ważnym zastrzeżeniem ·Hildegardy jest to, iż choroby nie należy postrzegać w kategoriach winy i kary. Będąc skutkiem wad, choroba nie jest jednak karą za nie, lecz szansą daną człowiekowi od Boga na zmianę całego życia, uwolnienie się od obciążeń i zrodzenie się na nowo. Jest przejawem Bożej miłości, zawsze dającej człowiekowi szansę powrotu na właściwą drogę powrotu do `viriditas`. Określenia tego, które w dosłownym tłumaczeniu oznacza `zieloność, świeżość`, Hildegarda używała dla nazwania pochodzącej tylko od Boga, przenikającej całe stworzenie, życiodajnej siły. Mówiła o niej, że jest: ogniskiem życia, płomieniem, który rozpala życie, świeci w piękności natury i płonie w gwiazdach, słońcu i księżycu. Jest ona fundamentem universum, na którym opiera się życie. Moc viriditas znajduje się w roślinach, zwierzętach, kamieniach szlachetnych, a także w pozytywnym nastawieniu do życia. Negatywna postawa życiowa powoduje niedobór tej uniwersalnej siły życia w osobistej viriditas. Wtedy dusza człowieka usycha, marnieje, a jego ciało zaczynają trapić przeróżne dolegliwości. Im dłużej trwa ten stan, im większy niedobór viriditas, tym poważniejsze stany chorobowe. W każdej chwili jednak człowiek może zostać uzdrowiony, jeśli podejmie trud zrozumienia i zlikwidowania wewnętrznych uwarunkowań choroby. Hildegarda uznawała prowadzenie leczenia psychoterapeutycznego jednocześnie z leczeniem fizycznym, a polega ono na praktykowaniu cnót odpowiednio przeciwnych do wad, będących przyczynami choroby. Pielęgnowanie w sobie właściwych postaw likwiduje wcześniejsze negatywne wzorce, zastępując je pozytywnymi, na nowo napełniając człowieka siłą życia viriditas. Transformacja słabości w odpowiadajace im siły duchowe usuwa blokady i uwalnia siły uzdrawiające, przez co możliwy staje się całkowity powrót do zdrowia. W takim ujęciu choroba, stwarzając możliwość powrotu do Boga, może być zatem błogosławieństwem. Według Hildegardy nie ma chorób nieuleczalnych, ponieważ w przyrodzie znajduje się lekarstwo na każdą dolegliwość, a przemiana wewnętrzna leży w granicach możliwości każdego człowieka. W procesie zapobiegania chorobom i ich leczenia według Hildegardy, wyróżnia się cztery filary. Są to: dieta, środki lecznicze, zabiegi i posty. Już samo znaczenie słowa dieta - z gr. porządek życia ludzkiego - mówi o wadze tego elementu. Dieta jest w systemie medycznym Hildegardy elementem najważniejszym. Czasami można się spotkać z twierdzeniem, że medycyna Hildegardy jest medycyną żywieniową. Takie uogólnienie pomija jednak bardzo ważny aspekt duchowy nauk Świętej. Najbardziej znamienne dla medycyny Hildegardy jest stawianie ponad wszelkimi ogólnymi zaleceniami, wskazaniami i warunkami, ludzkiej indywidualności, jej odmienności i niepowtarzalności. Hildegarda głosiła, że każdy człowiek otrzymał od Boga odpowiednią tylko dla niego właściwą miarę. Idea ta była rozwinięciem przejętego od św. Benedykta pojęcia mensura (miara). Aby żyć w zgodzie z naturą i samym sobą, człowiek musi tę miarę rozpoznać również przy stosowaniu wszystkich przedstawionych przez Hildegardę filarów zdrowia, a więc właściwą dla siebie dawkę leków, właściwą ilość produktów spożywczych, porę i czas trwania postu. Szacunek i zrozumienie dla ludzkiej indywidualności i niepowtarzalności, niezbędny zdaniem Świętej również przy stosowaniu zaleceń medycznych, głoszenie konieczności współpracy pacjenta z lekarzem oraz praktyczne zastosowanie myśli benedyktyńskiej w nauce medycznej było tym, co w sposób godny podziwu szczególnie wyróżniło ją spośród jej współczesnych. Swoimi metodami leczenia Hildegarda z Bingen przyczyniła się do tego, że medycyna ze stanu sztuki mechanicznej (do tej sztuki w średniowieczu zaliczano m. in. uprawę rolną, sztukę kulinarną i szarlatanerię) została podniesiona do stanu sztuki wyzwolonej. Dzisiaj medycyna jest znowu na najlepszej drodze do opuszczenia tego poziomu i zejścia do poziomu warsztatu naprawczego, zajmującego się jedynie objawami chorobowymi, z pominięciem duchowych przyczyn choroby. Dlatego obecnie bardziej niż kiedykolwiek ludzie tęsknią za całościową wiedzą leczniczą, dzięki której będą w stanie zapobiegać chorobom i utrzymywać zdrowie metodami naturalnymi. Najlepszą odpowiedzią na to zapotrzebowanie XXI wieku jest medycyna św. Hildegardy z Bingen. Przez odkrycie siły życia można przekształcić istniejące sposoby leczenia w bardziej sensowne i skuteczne. Z całego skarbca środków leczniczych Hildegardy wybraliśmy dla Państwa najważniejsze zasady, które pomogą polepszyć jakość życia, chronić zdrowie, likwidować napięcie nerwowe i zoptymalizować funkcję komórek ciała. Przedstawiamy je w formie podręcznego programu zdrowotnego, którego stosowanie zapewni odbudowę wyczerpanych zasobów niezbędnej energii, wzmocnienie systemu odpornościowego oraz uaktywnienie naturalnych sił regeneracyjnych.
1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.
Łaska 46/48 (Filia 2)
Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 61 (1 egz.)
Pozycja została dodana do koszyka. Jeśli nie wiesz, do czego służy koszyk, kliknij tutaj, aby poznać szczegóły.
Nie pokazuj tego więcej